Summertime
Bonje of boost voor je relatie?
Juli is gestart en de zomer staat voor de deur. Heerlijke tijd! Even in een andere omgeving tot rust komen en nieuwe energie opdoen. In een druk bestaan kijk je ernaar uit: alleen of samen met je levenspartner, je gezin of vrienden uit de sleur van het dagelijks leven stappen. Nieuwe omgeving, nieuwe indrukken… even tijd voor andere dingen dan de cyclus van ontbijten, werken, eten, sporten, vergaderen en slapen.
Het is mooi als die heerlijke ontspanning nieuwe aandacht voor elkaar laat groeien. Als levenspartners kan het je relatie een boost geven, als gezin kan het je dichter bij elkaar brengen.
Maar hoe romantisch is dit beeld van de vakantie? De werkelijkheid kan heel wat minder rooskleurig zijn. Op vakantie gaan, zeker met een gezin, brengt spanning mee. De omgeving kan tegenvallen, de file eindeloos, het huisje is te klein, je lichaam is moe, de kosten rijzen de pan uit, ander voedsel maakt je ziek, de kinderen zijn chagrijnig en die vervelende trekken van je levenspartner worden alleen maar duidelijker. De vakantie waar naar uitgekeken werd, wordt zo een bron van frustratie en de teleurstelling hierover is pijnlijk. Oude en nieuwe ergernissen vermengen zich, verwijdering ligt op de loer en eenzaamheid in de relatie is het resultaat. Daar zit je dan huilend voor je tent op die mooie camping of eenzaam lopend tussen de schitterende lavendelvelden of verbitterd varend tussen prachtige fjorden.
Het is veelzeggend dat in mijn praktijk voor echtscheidingsbegeleiding na vakantietijd (vooral na de zomer en de kerstperiode) altijd een verhoogd aantal aanvragen ligt. Zonde!! Ik heb me afgevraagd of het mogelijk is om vakantietijd wat bewuster te gebruiken voor een investering in je relatie. Dat klinkt erg ‘maakbaar’ en velen zijn hier allergisch voor. Die redeneren dat het goede gevoel er gewoonweg is óf niet is. Niet terecht, want praktische tips zijn behulpzaam om bonje te voorkomen: samen voorbereiden van de reis, uitgerust op weg gaan, tijd voor elkaar reserveren, samen uit eten gaan, bewust vragen en luisteren naar wat de ander bezighoudt, etc. Het helpt echt. Tegelijk is het zo dat dit soort tips ineffectieve lapmiddelen worden als een gezamenlijke wil voor een goede relatie en een gezamenlijk bewustzijn op de aard van de relatie ontbreekt.
Eigenlijk gaat het hierom:
Het ontwikkelen van een gezamenlijk bewustzijn dat ‘werken aan je relatie’ (natuurlijk aangepast aan de eigen context) niet voor watjes is, maar een investering in een evenwichtiger en veelal gelukkiger leven.
En dat is nou juist het probleem. Degenen die ‘werken aan je relatie’ een term vinden uit een andere wereld, hier ironisch op reageren, deze blogs niet lezen en al zeker niet nadenken over gezamenlijke gesprekken, zijn moeilijk te bereiken. Als één van de partners het bewustzijn wel heeft en de ander niet, kan dat de verwijdering alleen maar groter maken. Dit kan zeker gebeuren in de vakantietijd, omdat in zo’n periode de dagelijkse sleur doorbroken wordt en verhoudingen duidelijker worden. De grote uitdaging voor de ‘bewuste’ partner is om de ander erbij te betrekken. En dan liggen er tal van mogelijkheden.
Ben jij degene die met zo’n ‘onbewuste’ partner te maken heeft? Laat om te beginnen deze blog lezen en vraag wat beter is: een vakantieperiode waarin je bewust tijd voor elkaar vrijmaakt en investeert in werkelijke aandacht voor elkaar of het einde van een vakantietijd waarin frustratie uitmondt in een gesprek aan de mediatortafel.
Jeanine Geijtenbeek