Een echte belofte, het fundament van je relatie. 

Maar in een fundament kun je niet wonen.

De Amsterdamse auteur Wibo Mes publiceerde onlangs het boek ‘Het moreel huwelijkscontract’.  Daarin beschrijft hij welke trouwbeloftes geliefden elkaar tijdens, of liever nog: voorafgaand aan, hun huwelijk kunnen doen. We geven hem in de column van vandaag de gelegenheid om zijn gedachten hierover met jou te delen: 

 

Als mensen vroeger voor de wet trouwden, deden ze een belofte van trouw. Dat was een serieuze, verstrekkende belofte waar men ook daadwerkelijk aan vastzat. Het beëindigen van het huwelijk was in principe niet meer mogelijk. Er zijn veel mensen geweest die ongelukkig waren in hun huwelijk, veel echtparen die het er met elkaar over eens waren dat het beter zou zijn uiteen te gaan, veel mensen die eigenlijk geen huwelijk meer hadden doordat hun eega in een gesticht zat of zich van hen had afgekeerd. Die mensen konden geen eind maken aan hun huwelijk en konden bijgevolg ook niet opnieuw trouwen. En dat allemaal vanwege de belofte van trouw die ze uitgesproken hadden.

Niet eens zo heel lang geleden, in 1971, is in Nederland die trouwbelofte afgeschaft. Mensen die tegenwoordig met elkaar in het huwelijk treden hoeven daarbij niet meer te beloven dat ze bij elkaar zullen blijven. En als ze die belofte toch doen, omdat dat nu eenmaal een beetje traditie is en romantisch klinkt, hoeven ze zich aan die belofte niet te houden. Het beëindigen van het huwelijk is in Nederland altijd, onverwijld en onvoorwaardelijk, mogelijk. Of dat nu de wens is van beide echtgenoten samen of van één van hen.

Dat de trouwbelofte van vroeger is afgeschaft, is begrijpelijk. Het was een wel heel strenge belofte, die bovendien in veel gevallen niemand tot voordeel was. Het volledig afschaffen van elke vorm van binding of verplichting is echter wat overdreven geweest. Zo zijn we van het ene uiterste in het andere gevallen. Het zou toch mooi zijn als mensen die aan een huwelijk beginnen elkaar enige trouw en bestendigheid beloven. Dat hoeft niet zo’n extreme belofte te zijn, onlosmakelijk en allesoverheersend. Dat mag een wat bescheidener of realistischer belofte zijn – als het maar wel een echte belofte is, die ook nagekomen moet worden. Daarmee kunnen geliefden elkaar duidelijk maken wat ze van elkaar mogen verwachten, waar ze op kunnen rekenen. Dat geeft duidelijkheid, zekerheid, veiligheid. Het legt een fundament onder de relatie.

In een fundament kun je niet wonen, je moet er echt nog een huis op bouwen. Maar met een solide fundament staat dat huis wel steviger, kan het een stootje hebben. Het is prettiger wonen in een huis waarvan je weet dat het, ook bij een storm, niet in zal storten.

Wibo Mes

 

 

 

‘