Onverwacht verslaafd aan The Crown

Elk nadeel heeft z'n voordeel

Was het Johan Cruijff, die ontdekte dat elk nadeel z’n voordeel heeft?… Ik dacht ’t wel. En merkte dat afgelopen week. Al fietsend in de Spaanse heuvels, kwam ik lelijk ten val en brak mijn linker sleutelbeen. Hmmm. Pijnlijk. Niet handig. Jezelf aankleden wordt al een dagtaak. Autorijden kan effe niet. De tuin doen kun je vergeten. Schrijven lukt amper. Dus wat dan te doen?

Filmpje kijken! Ik wendde me tot Netflix en herinnerde me een goeie vriendin, die lyrisch was over The Crown, de peperdure Netflix-serie over de Britse vorstin Elizabeth zo tussen 1940 en 1960. Met enige aarzeling eraan begonnen. En na 1 aflevering was ik verkocht. Ik heb in 2 dagen ruim 14 uur The Crown voorbij zien komen. Klasse! Goeie acteerprestaties, prima script, mooi uitgelicht, redelijk historisch, duidelijke karakters en prima beeldregie. Onverwacht raakte ik er verslaafd aan. Maar daarom zou ik er deze blog niet over schrijven.

Ik genoot van het huwelijk van The Queen met haar Prins Philip; een marriage, die nog altijd bestaat. Twee duidelijke tegenpolen. Zij strak in een keurslijf opgevoed; hij veel meer een vrijbuiter, heeft ruimte nodig. Zij met een enorm hoog plichtsbesef; hij zet de bloemetjes nog al eens buiten. Zij geeft vrijwel altijd voorrang aan de kroon; hij geeft liever voorrang aan zijn vrouw. Een onmogelijke liefdesrelaties. Amper tijd voor gesprek; amper tijd voor de seks. Kan niet goed gaan. En dan komt de crisis. Je ziet Philip aarzelen: ‘Is een echtscheiding niet beter?’ En je ziet de Queen dubben, totdat ze zegt: ‘We zitten in een unieke situatie – wat kunnen we samen beter doen?’ Hun relatie houdt het. Inmiddels al ruim 70 jaar. Ik maak me geen illusies: we weten amper iets van de kwaliteit van hun huwelijk. Maar ze trouwden in 1947 uit liefde (destijds uniek onder royalties) en die basis lijkt er nog altijd.

Ik vroeg me af wat dit ooit betekende voor destijds koningin Beatrix en prins Claus. Leven en liefhebben in een glazen huis. De wereld kijkt op je vingers. Hij een zeer talentvolle diplomaat, maar destijds ingesnoerd en ongelukkig onder wettelijke beperkingen. Wie was de coach in hun huwelijk? En wie is het bij koning Willem-Alexander en koningin Maxima? Bij wie kunnen zij uithuilen. En waar vinden zij, zo nodig, de discrete relatiecoach? Of zit daar het geheim in de huwelijken van deze royalties. Juist omdat ze in een glazen huis leven, en de maatschappij mee kijkt, ligt daar de verwachting van ‘verantwoordelijkheid nemen’. Het collectieve belang gaat voor het individuele belang of de individuele behoeften. In onze westerse samenleving praten we over mijn geluk. Ben ik wel gelukkig in de relatie? Een collectief belang dwingt om bij elkaar uit te huilen en zelf nieuwe wegen te zoeken. Tot mijn verbazing concludeer ik: is dat het geheim van een royaltyrelatie?

Hmmm, The Crown pakte me en hield me bezig. Toch een klein voordeel van het nadeel van het breken van een sleutelbeen.